Verhaal van Sandra
Waarom Autbreak
Na mijn autismediagnose op mijn 41e, werd ik lid van de voorganger van Autbreak: Autsider. Dat was in 2010. In het begin heb ik daar enorm veel gelezen en veel gepost, want verdere begeleiding en psycho-educatie kreeg ik niet, dus dit was mijn online home in mijn zoektocht naar wat mijn autisme inhield voor mij persoonlijk en de plek waar ik mezelf kon vergelijken met andere autisten.
Na verloop van tijd ben ik minder actief geworden, maar ik ben nooit weggegaan.
Toen het Autsiderforum stopte en er een opvolger kwam, heb ik me daar aangesloten en probeer ik meer actief mee te doen. Ik vind het namelijk erg belangrijk dat zo’n forum er is, niet alleen als online gemeenschap, maar juist ook om jezelf met anderen te vergelijken, en om interessante relevantie zaken te delen. Zo ontstaat er een schat aan informatie die als een soort naslagwerk gezien kan worden.
Ook persoonlijke forumbijdragen vind ik interessant, ik heb er in het begin heel veel aan gehad. De manier waarop mensen woorden geven aan wat ze beleven kan heel verschillend zijn, het een komt meer binnen dan het ander. Maar juist deze diversiteit vind ik belangrijk. Tenslotte: zo veel autisten, zo veel mensen.
Wat ik zelf een groot voordeel vind van zo’n forum, is de overzichtelijkheid en het niet alleen maar zo on topic hoeven zijn. Er is veel meer ruimte en vrijheid om ook gewoon te babbelen. In Facebookgroepen houd ik het eigenlijk nooit vol. Een forum biedt me meer afwisseling tussen serieus en on-topic, en luchtiger dingen, of gewoon andere interessante dingen. Persoonlijk ontaardt een facebookgroep voor mij al gauw in een klaagbaak, juist omdat het alsmaar ontopic moet zijn. Daardoor is er voor mij te weinig ruimte voor andere zaken.
Ook leuk vind ik het muziektopic. Daarin plaatsen mensen de muziek waar ze naar luisteren. Op die manier breng ik mijn Youtube-algoritme regelmatig lekker van de wijs, en dat is soms heel verfrissend.
Kortom: het ene moment lees en/of vertel ik over de belevenissen van alledag rondom huisdieren, hobby’s en het volgende moment is er een topic over hoe het is om als autist vader te zijn of moeder, en hoe de band is met je familie, hoe je dat allemaal voor elkaar krijgt met werk, of dat je niet werkt, comorbiditeiten en zo veel meer.
Groetjes, Sandra